Андарзҳои аз ҷониби Фарҳангшинос нашршуда
Инсон бояд ҳамеша хурсанд бошад. Агар хурсандӣ хотима ёбад, дар куҷо хато кардани худро ҷустуҷӯ намоед.
Зиндагӣ муқаддас аст, ба ибораи дигар, арзиши олие, ки ҳама арзишҳои дигар ба он тобеъ мегарданд.
Зиндагӣ бисёр фоҷеабор мебуд, агар чунин аҷибу ҷолиб намебуд.