Андарзҳои аз ҷониби Мухаммад нашршуда
Хоҳиш -ин энержии ҳаётии шахсият, «ғизо ва ҳавост».
Дар маҷмуъ ҳеч чизе барои пирӯзии ҳақиқат мисли муқовимат бар он кӯмак карда наметавонад.
Боми болои сар ағлаб намегузорад, то одамон бисабзанд.
Бисёрии онҳое, ки дар зиндагӣ мутаҳаммили нобарорӣ шудаанд, ин инсонҳоеанд, ки намедонистаанд, то чӣ андоза онҳо ба комёбӣ наздик будаанд дар лаҳзае, ки таслим шудаанд.
Ҳадафе, ки маблағи зиёдро талаб мекунад, ҳадафи дуруст нест.
Некиро наметавон тақсим кард. Вай ҳамеша бармегардад.