Ҳамаи андарзҳои муаллиф

Нооромӣ ин ғайриқаноатмандист ва ғайриқаноатмандӣ шарти нахустини рушд аст.

Камбуди дардовари мо дар он аст, ки мо бисёр зуд навмед мешавем. Роҳи аз ҳама дуруст ба комёбӣ ин ҳамеша бори дигар даст задан ба кор аст.

Бисёрии онҳое, ки дар зиндагӣ мутаҳаммили нобарорӣ шудаанд, ин инсонҳоеанд, ки намедонистаанд, то чӣ андоза онҳо ба комёбӣ наздик будаанд дар лаҳзае, ки таслим шудаанд.

Ман набохтаам. Ман танҳо 10 000 шеваҳоеро дарёфтаам, ки кор намекунанд.