Андарзҳои аз ҷониби Мухаммад нашршуда
Хурофот ҷони одамро ба даст оварда, метавонад оромии онро то абад вайрон кунад
Фитнаҳои хурди бузургон ногузир бузург мешаванд.
Муҳаббат ба зиндагӣ -ин мавқеъи ягона барои инсонест, ки огаҳона зиндагӣ мекунад ва барои дастовард ва хушбахтӣ талош меварзад.
Муҳабббат ба зиндагӣ -ин нерӯи Абадиятест, ки бо ҳар як нафас тазоҳур меёбад. Муҳаббат ба зиндагӣ ба одамоне шуҷоат ато мефармояд, ки ба кашфиёт ва номаълум омодаанд.
Инсоният таҷрубаи шашҳазорсола дорад, вале ҳамоно бо ҳар як наслаш ба кӯдакӣ бармегардад.
Рози тавозун дар он аст, ки бояд дар зиндагӣ ҳамзамон ҳам болиғ ва ҳам кӯдак бошӣ.