Андарзҳои аз ҷониби Мухаммад нашршуда
Кормандонро тавре биёмӯзонед, ки метавонанд аз Шумо раванд. Тавре бо эшон муносибат бикунед, ки онҳо хоҳиши бимонданро бикунанд.
Кори инсонҳое, ки тасмими амал бинмудан кардаанд, маъмулан бобарор мешавад; баръакс, барор ба нудрат ба одамоне даст медиҳад, ки фақат баҳона пеш меоваранд ва таъхир мекунанд.
Дунё ба назди шумо ҳамон тавре меояд, ки аз шумо бармеояд.
Нооромӣ ин ғайриқаноатмандист ва ғайриқаноатмандӣ шарти нахустини рушд аст.
Хусусият - бузургтарин муайянкунандаи қобилияти инсон аст.
Кори Шумо қисмати бузурги зиндагиятонро фаро мегирад ва воситаи ягонаи комилан қонеъ будан ин иҷрои корест, ки ба андешаи Шумо кори бузург аст. Ва воситаи ягонаи иҷрои корҳои бузург ин дӯст доштани корест, ки онро иҷро мекунед.