Ҳамаи андарзҳо
.jpg)
Дар кӯдакӣ ман фикр мекардам, ки ситорагон атомҳои баъзе мавҷудоти азиманд. Ва он кист, ки дар байни мо чунин фикр намекард.
Чӣ тавре ки хӯрдани ғизо бидуни завқ ба ғизои дилгиркунанда табдил меёбад, ҳамин тавр илми бе завқ хотираро кунд мегардонад, ва он чизи азхудкардаашро азхуд карда наметавонад.
Шӯҳрати ман ҳар қадар бузургтар бошад, ҳамон қадар гунг мешавам; ва ин, бешубҳа, қоидаи умумист.
Фалсафа омӯхта нашудааст; фалсафа маҷмӯи донишҳои бадастомада ва тафаккури баландест, ки онҳоро ба кор мебарад.
Вақте ман мустақилона андешаҳоеро кашф кардам, ки то кунун дигар файласуфон кашф карда буданд, ин маро начандон дар ақидаи хеш мутмаъин сохт, баръакс, ба онҳо зарар расонд. Ин чист? Худхоҳии камбинӣ ва ё худхоҳии бузургманишист?
Фалсафа маънои онро дорад, ки файласуфон низ чунин маъно доранд. Ҳар қадар бузургӣ дар инсон зиёд бошад, ҳамон қадар ҳақиқӣ дар фалсафаи ӯст.