Ҳамаи андарзҳо
Инсонҳо мавҷудоти ҷолибанд. Дар олами муъҷизаҳо ба онҳо муяссар гардидааст, то ҳузнро ихтироъ бикунанд.
Муҳаббат ба зиндагӣ -ин мавқеъи ягона барои инсонест, ки огаҳона зиндагӣ мекунад ва барои дастовард ва хушбахтӣ талош меварзад.
Муҳабббат ба зиндагӣ -ин нерӯи Абадиятест, ки бо ҳар як нафас тазоҳур меёбад. Муҳаббат ба зиндагӣ ба одамоне шуҷоат ато мефармояд, ки ба кашфиёт ва номаълум омодаанд.
Ҳуқуқ ба зиндагӣ чунон туҳфаи саховатмандона ва ношоиста аст, ки дар тӯли ҳаёт ҳамаи ғаму ғуссаҳо ҳар кадоме паси сар мешаванд.
Танҳо ду роҳ барои зиндагии Шумо вуҷуд дорад: Якум ин аст, ки гӯё ягон мӯъҷиза вуҷуд надорад. Дуюм - гӯё ҳама чиз дар ҷаҳон мӯъҷиза аст.
Бе ноумедӣ аз зиндагӣ муҳаббати зиндагӣ вуҷуд надорад.