Андарзҳои аз ҷониби Мухаммад нашршуда
Мутахассис шахсест, ки аз рӯи ихтисоси хеле танг ба ҳама хатогиҳои эҳтимолӣ роҳ додааст.
.jpg)
Дар кӯдакӣ ман фикр мекардам, ки ситорагон атомҳои баъзе мавҷудоти азиманд. Ва он кист, ки дар байни мо чунин фикр намекард.
Бо итминон метавонам бигӯям, ки алҳол сайёҳон аз (олами) оянда барои тамошою дидани мо наёмадаанд. ( дар мавриди саёҳат дар вақту замон). Имкони ягонаи зиндагонии тӯлонии мо на дар сайёраи замин ниҳон аст, балки дар кайҳон тамаркуз ёфтааст.
Хоҳишҳои мо пешгӯиҳои қобилиятамон мебошанд, ки ба мо хосанд ва нишон медиҳанд, ки мо ба чи қодир ҳастем.
Шояд ин дар табиати инсонӣ нуҳуфтааст, ки мо мутобиқ мешавем ва зинда мемонем.
Одамон аксар вақт ба ҳама чиз дар ҷаҳон таваҷҷӯҳи зиёд доранд, ба истиснои он чизе, ки воқеан донистани он зарур аст.