Андарзҳои аз ҷониби Фарҳангшинос нашршуда
Ҳатто агар ман маънои ҳаётро надонам ҳам, ҷустуҷӯи маъно аллакай ҳаётро маъно медиҳад.
Бахшидан ин зистан аст. Агар шумо бахшиданро бас кунед, зиндагӣ маъное нахоҳад дошт.
Тавони нисбат ба рақибон зудтар тағйир ёфтан- бартарияти муҳими рақобатнокист.
Зиндагӣ азият ва лаззат нест, балки корест, ки мо бояд онро софдилона ба анҷом расонем.
Худоё, бароям нерӯи қабул кардани онеро бидеҳ, ки тағйир дода наметавонам, ҷасорату мардонагии онеро бидеҳ, ки тағйир дода метавонам ва ҳикматеро бидеҳ, то якеро аз дигар фарқ бикунам. Рейнхолд Нибур
