Антон Павлович Чехов (1860 — 1904)
МуфассалҲамаи андарзҳои муаллиф
Мо мавҷудоти олием ва агар, воқеан, мо тамоми нерӯи нубуғи инсониро дарк мекардем, мо мисли Худоҳо мешудем.
Илм чизи аз ҳама муҳим, аз ҳама зеботарин ва зарур дар зиндагии инсон аст. Вай ҳамеша олитарин тазоҳури муҳаббат ( ишқ) буду ҳаст, Танҳо тавассути они ягона инсон метавонад табиат ва хешро пирӯз гардад.