Ҳамаи андарзҳои муаллиф

Муваффақият дар тиҷорат бештар аз қобилияти муошират вобаста аст. Дурахшии зоҳирӣ, табассуми дурахшон ва одоби мураккаб воқеан фиреб медиҳанд, аммо нишонаи зиракӣ ба ҳисоб мераванд.

Одам бояд муҳаббати худро бошуурона ҳифз ва инкишоф диҳад