Ҳамаи андарзҳои муаллиф

Ҳар киро гузапшта нест, ӯро оянда низ нест.

Одамоне ҳастанд, ки ҳаргиз гирифтори тахайюл намешаванд. Вале нафароне низ ҳастанд, ки метавонанд вориди он шаванд, вале дар онҷо барои доимо мемонанд. Ва ҳамчунин ононе низ ҳастанд,ки ба тахайюл мераванд ва сипос бармегарданд. Маҳз ҳаминҳо ду дунёро дармон мебахшанд.

Ҳама гуна китоби ростин- беинтиҳост… Вале бисёр одамон инро дарк намекунанд. Ҳама чиз марбут ба он аст, ки китоб дар дасти кист.

Дар дунё ҳазорҳо ҳазор шодмонӣ мавҷуд аст, вале моҳиятан, ҳамаи онҳо яккаву ягонаанд: шодмонии дӯст доштан. Дӯст доштан ва шодмонӣ кардан ҳарду яканд.