Томас Ҳуксли (1825 — 1895)
МуфассалҲамаи андарзҳои муаллиф
Ҳар яке аз эътиқодоти қавии мо метавонад сарнагун шавад. Дар ҳар сурат метавонад бо дастовардҳои ояндаи дониш тағйир ёбад.
Ҳадафи бузургтарини зиндагӣ, на идрок, балки амал аст.
Агностисизм аз рӯйи моҳияти хеш ин эътиқод набуда, балки шеваест, ки дар асоси он иҷрои бечунучарои як принсип қарор дорад. Аъмолеро, ки ба ӯ марбут медонанд, метавон бад-ин тариқ формулбандӣ кард: дар тафаккур, сарфи назар аз ҳама, ончунон ки мебитвонӣ аз пайи хирад шав. Аз он андеша, ки хулосаҳоят бебаҳс ҳастанду далелу бурҳони воқеию аёнӣ надоранд, даст бикаш. Ман дар ин рамзи эътиқоди агностикаро мебинам. Агар инсон аз рӯйи он устуворонаю хастагинопазир амал бикунад, пас вай набояд бо офариниш рӯ ба рӯ қарор бигирад, сарфи назар аз он ки дар яонда чӣ чизе барояш омода кардаанд.