Ҳамаи андарзҳо
Бечорагӣ фарорасии пириро метезонад, меҳнат ҷавонии моро дароз мекунад.
Дар интизор буда тавонистан- ҳама фалсафаи инсонӣ ниҳон аст. Дар он ҳама нерӯ, ҳама маънии саодати инсоният нуҳуфтааст.
Наметавон ба гузашта баргашт ва шуруъи корро тағийр дод. Вале метавон ҳоло шуруъ бикунӣ ва ба марра расидани хешро тағйир бидиҳӣ.
Дониш абзори асосии мудирият аст.
Камбуди дардовари мо дар он аст, ки мо бисёр зуд навмед мешавем. Роҳи аз ҳама дуруст ба комёбӣ ин ҳамеша бори дигар даст задан ба кор аст.
Роҳи дуруст чунин аст: он чиро, ки гузаштагони шумо карда буданд, бигиред ва ба пеш равед.