Ҳамаи андарзҳо
Ҳадафи зиндагӣ ифодаи худ аст. Мо барои он зиндагӣ мекунем, ки моҳияти худро пурра зоҳир намоем.
Танбалӣ дар асл маънои канорагирӣ аз мушкилот ва ҳолатҳои мушкилро дорад.
Мо он чизе ҳастем, ки ҳамеша мекунем. Аз ин рӯ, такомул амал нест, балки одат аст.
Ҳикмат танҳо ба он хотир тайид мехоҳад, то мутмаъин бошад, ки вай рафтори дуруст кард. Такаббур ситоишу тамҷид мехоҳад.
Заҳматкашӣ -ин муҳаббат ба кор, ин бо тамоми ҳастӣ омода будан ва фаъолият кардан ҳангоми иҷрои ҳама гуна кор аст.
Фанноварон чаҳор сифатро, ки дар он табиати олами мо мунъакис мегардад, тақозо доранд. Вобаста ба вазъу ҳолат ту бояд чун алмос сахт, чун маҷнунбед мавзун, чун ҷараёни об равон, чун осмон тиҳӣ бошӣ.