Конфутсий (551 — 479)
МуфассалҲамаи андарзҳои муаллиф
Санги қимматбаҳоро бидуни молиш суфта кардан мумкин аст. Ҳамин гуна одам наметавонад бидуни кӯшишҳои душвори кофӣ муваффақ шавад.
Кори ба худ писандро интихоб намоед ва дар ҳаётатон ягон рӯз кор кардан лозим намеояд.
Муҳим нест, ки шумо чӣ қадар оҳиста меравед, муҳим он аст, ки Шумо беист қадам занед.
Ҷое, ки косаи сабр лабрез мешавад, тоқатоварӣ оғоз мегардад.
Сафаре, ки масофаи ҳазор милро дар бар мегирад, аз як қадамм кӯчак оғоз мешавад.
Имрўз бартараф кардани одатҳои бад аз фардо осонтар аст.