Ҳамаи андарзҳо
Ҳама чизҳои бузург инсонро ташаккул медиҳанд.
Ҳаёти инсониятро эҳтиёҷот муайян мекунад. Агар инсон аз онҳо қонеъ нашавад, ӯ нороҳат мешавад ва агар қонеъ шавад, бетафовут мемонад.
Мо мавҷудоти олием ва агар, воқеан, мо тамоми нерӯи нубуғи инсониро дарк мекардем, мо мисли Худоҳо мешудем.
Инсон ҳақиқат аст. Ин оғоз ва поён аст. Ҳама чиз дар як фард , ҳама чиз барои як шахс.
Одам нисбат ба фикраш мураккабтар, хеле мураккабтар аст.
Инсон муаммоест ва дар асоси он инсоният ҳамеша дар пеши ин муаммо сар фуруд овардааст.