Ҳамаи андарзҳо
Нишондиҳандаи ҳамбастагии арзиши иҷтимоии шахсият ин ҳадафмандии ӯст. Ҳадафмандии шахсият -ин низоми ҳадафҳои бартар ва сабабу мӯҷиби фаъолияти он буда, арзиши худӣ ва аҳамияти ҷамъиятии онро муайян месозад. Ҳадафмандӣ якҷо бо ҷаҳонбинӣ муназзими олии рафтор ва фаъолияти инсон аст.
Ҳар киро гузапшта нест, ӯро оянда низ нест.
Идеал — ин симои инсони воқеӣ ва ё симоест, ки шахсият сохтааст. Инсон дар зиндагӣ тайи муддати мушаххас аз рӯйи он амал мекунад. Идеал барномаи худтакмилкуниро муайян менамояд.
Шумо ҳамеша бояд ошиқи чизе ғайри қобили дастрас барои худ бошед. Як фард аз ончи кашида мешавад қад баландтар мешавад.
Ҳадафи бузургтарини зиндагӣ, на идрок, балки амал аст.
Барор ин натиҷаи омодагии хеле ҳамаҷониба аст.