Ҳамаи андарзҳо
Бо вуҷуди ҳама камбудиҳо, мардум аз ҳама бештар сазовори муҳаббатанд. Гарчанде ки инсон камбудиҳои зиёде дорад, вале сазовори муҳаббати зиёд аст.
Ҷаҳонбинӣ ягона силоҳи мо дар муборизаи зиндагист.
Дар асл зиндагӣ сода аст, аммо мо исроркорона онро мушкил мегардонем.
Хушбахтӣ-ин ҳангомест ки туро дарк мекунанд, хушбахтии зиёд- ин вақте ки туро дӯст медоранд, хушбахтии ҳақиқӣ-ин модоме ки ту дӯст медорӣ.
Касе, ки хуршедро ва зиндагиро барои худаш пеш мебарад, рӯшноиро дар канора ҷустуҷӯ нахоҳад кард.
Зиндагӣ як нақдинаи бузурги муфтест, ки замоне мо онро ба даст овардаем.