Ҳамаи андарзҳо
Кӯдак метавонад ба калонсолон се чизро омӯзонад: бесабаб хушбахт буданро, ҳамеша коре барои худ пайдо карданро ва ба худ содиқ буданро.
Бисёр муҳим аст, ки осон таслим нашавӣ.
Дар зиндагӣ ягона сарвате ҳаст- руҳи инсонӣ.
Зиндагӣ ин мубориза ба хотири ҷовидонагӣ аст.
Агар Шумо бифаҳмед, ки сайёра чӣ тавр фаъолият мекунад, пас ба маънии рӯшанаш, онро метавонед идора кунед.
Дар тинати инсон дӯст доштан- ниёзмандии азалии ӯро болупарбахшанда, нуҳуфтааст.