Ҳамаи андарзҳо
Панпсихизм ба назари ман чунин мерасад, ки назарияи нисбатан бонуфузи воқеъият аст, ки воқеъияти шуурро қабул менамояд. Вуҷуди шуур самимияти панпсихизмро ба шубҳа мекашад, ҳамон тавре ки суботи суръати рӯшноӣ назарияи нисбиятро инкор мекунад. Ман шубҳа бар он мекунам, ки таҷрибае мавҷуд бошад, то панпсихизмро тақвият бахшад. Лиҳозо, ҳатто доштани ҳама гуна маълумоти таҷрубавӣ, барои қабул кардани панпсихизм асос шуда наметавонанд. Вале воқеъияти шуур ба мо худ аз худ дода шудааст ва панпсихизм яке аз назарияҳи беҳтаринест, ки ҳам далоили таҷрубавӣ ва ҳам далоили шурро қабул дорад. Чун физикализм, панпсихизм низ парадигмаро ҳам барои назариясозӣ ва ҳам барои таҷрубаҳо таъмин менамояд. Кристофер Кох и Ҷулио Тонони, ҳарду нейроолимананд, ки то ба андозае дар парадигми панпсихизм кор мекунанд.