Иоҳанн Волфганг Гёте (1749 — 1832)
МуфассалҲамаи андарзҳои муаллиф
Ҳаёти инсониятро эҳтиёҷот муайян мекунад. Агар инсон аз онҳо қонеъ нашавад, ӯ нороҳат мешавад ва агар қонеъ шавад, бетафовут мемонад.
Нофаҳмӣ ва таассуби зиёд ба ҷаҳониён, назар ба фиреб ва бадӣ бештар ошуфтагӣ меорад. Дар ҳар сурат, фиреб ва бадӣ камтар маъмуланд.
Хушбахттарин инсон кист? Касе, ки одамонро мувофиқи хизматҳояшон қадр мекунад ва аз муваффақиятҳояшон ҳамчун муваффақиятҳои худ шод шавад.
Инсон худро танҳо то ҳадде дарк мекунад, ки дунёро дарк мекунад.
Барои он ки шахси арзанда бошӣ, манзалати дигаронро эътироф бикун.
Хушбахт ба мӯъҷизаҳо бовар намекунад.