Ҳамаи андарзҳо
Инсон одами супермен шудааст ... Аммо як супермен, ки бо қуввати фавқулинсонӣ соҳиб шудааст, ҳанӯз ба сатҳи ақли фавқулинсонӣ боло нарасидааст. Чӣ қадаре ки қувваташ афзояд, ҳамон қадар бадтар мешавад...
Азамат дар санъат ин тақсимоти абадии байни зебоӣ ва ранҷ, муҳаббат ба одамон ва ишқ ба эҷодкорӣ, азоби танҳоӣ ва хашм аз ҷониби издиҳом, шӯриш ва ҳамоҳангист.
Барои донотар (оқилтар) шудан ҳар рӯз як чизи нав илова кунед. Барои хирадмандтар шудан, ҳар рӯз аз кӯҳна даст кашед.
Имрўз бартараф кардани одатҳои бад аз фардо осонтар аст.
Агар шумо ҳаётро дӯст доред, вақтро беҳуда сарф накунед, зеро ҳаёт аз вақт иборат аст.
Хушбахтӣ ва муваффақият танҳо дар он сурат имконпазиранд, ки шумо саховатмандона барои мубодилаи онҳо бо дигарон розӣ шавед. Аммо азбаски шумо мехоҳед хушбахт бошед, шумо наметавонед нисбати дигарон аз ҳад зиёд ғамхорӣ кунед. Вазъият ноумедкунанда аст. Кушо ва хушҳол бошед, ё маҳкумиятро намедонед ва бадбахт бошед.