Ҳамаи андарзҳо
Ҳама чизҳои бузург инсонро ташаккул медиҳанд.
Қонун тавоно аст, аммо қудрати эҳтиёҷот қавитар аст.
Шумо гирифтори нобарориҳо хоҳед шуд. Шумо ҷароҳат хоҳед бардошт. Шумо иштибоҳ хоҳед кард. Шумо давраҳои руҳафтодагӣ ва дилгириро аз сар хоҳед гузаронд. Хонавода, таҳсил, мушкилоти рӯзгор- ин ҳама на як бору ду бор монеаи тамрин хоҳанд шуд. Вале ақрабаки компаси ботини Шумо бояд ҳамеша як чизро нишон бидиҳад- сӯйи ҳадафро.
Ҳадафи мушаххасе доштан, инсон қодир аст, ки ҳама гуна мушкилотро рафъ кунад, зеро муваффақияти ояндааш дар ӯ зиндагӣ мекунад.
Худшиносӣ ба инсон қобилияти рушди шахсӣ, такмили ихтисос, худшиносии худро медиҳад, ки ин шарти зарурии ба даст овардани пуррагии зиндагӣ, ҳисси шодии зиндагӣ ва дарк кардани маънои ҳаёт мебошад.
Муҳаббати ба зиндагӣ бисёр чизҳоро имконпазир менамояд.